Als het gaat om het verwerken van de geoogste theebladeren, zijn er twee verschillende methoden. Men spreekt van de CTC-methode en de orthodoxe methode. De afkorting CTC staat voor crush, tear, curl . In de praktijk werkt het zo: de geoogste theeblaadjes zijn gebroken en gescheurd. Dit versnelt het fermentatieproces. De bladeren worden vervolgens tot kleine balletjes gerold. Aangezien alleen zwarte thee fermentatie ondergaat, wordt de CTC-methode alleen gebruikt bij de productie van zwarte thee. Het is met name geschikt voor de productie van massaproducten, omdat er in minder tijd meer thee kan worden geproduceerd. Het zorgt er ook voor dat machines het meeste werk kunnen doen.

Bij de orthodoxe methode is er minder werk met grote machines. Hier is veel meer handwerk voor nodig. Dit wordt gedaan om de bladeren zoveel mogelijk te beschermen, omdat het ongebroken blad van hogere kwaliteit is dan het gebroken blad. De meeste theesoorten worden op deze manier gemaakt. Zoals beschreven, vormt zwarte thee voor de massamarkt een uitzondering.

De theesoorten variëren ook in smaak. Een thee gemaakt volgens de CTC-methode verliest zijn smaak aanzienlijk sneller dan een thee gemaakt volgens de orthodoxe methode. Daarom wordt CTC thee (ook wel Fannings genoemd) vaak gebruikt in theezakjes.

Het grote voordeel van de CTC-methode is natuurlijk dat de thee beduidend minder volume heeft en dus beduidend minder ruimte inneemt. 

Qua kwaliteit kan de CTC-thee echter niet tippen aan de orthodoxe thee.