Chocolade Geschiedenis,

Hoewel de chocolade zelf zeer recent is in de geschiedenis, werd de tchocolatl of xocolatl (bittere drank op basis van cacao) reeds meer dan 2500 jaar geleden gebruikt door de Maya's en de Azteken.

Het woord cacao komt van het Azteekse woord "cacahuatl". Volgens de legende was de cacaoboom de mooiste boom in het Azteekse paradijs. Hij werd beschouwd als een boom met verschillende deugden: hij kon honger en dorst stillen, universele wijsheid verschaffen en ziekten genezen. Het is bekend dat de eerste cacaobomen (Theobroma Cocoa) ongeveer 4000 jaar geleden op natuurlijke wijze groeiden in de tropische regenwouden, in de bekkens van de Amazone en de Orinoco. De Maya's begonnen meer dan 2500 jaar geleden met de teelt ervan.

De xocolatl, of chocolade, zoals de eerste Spaanse ontdekkingsreizigers het noemden, werd beschouwd als een godendrank, reeds bekend bij de Maya's in de IV eeuw v. Chr. De Azteken dachten dat cacaozaden Quetzalcoatl waren, de presonificatie od de God van de Wijsheid en het was zo waardevol dat het werd gebruikt als ruilmiddel (vier cacaobonen waren gelijk aan een pompoen, tien aan een konijn en honderd waren genoeg om een slaaf te kopen).

Het was een sprankelende bittere vloeistof, gemengd met veel specerijen, wijn of maïsmengsel, en het werd koud geserveerd.

Het werd ook beschouwd als een afrodisiacum en had kracht door zijn stimulerende bestanddelen. In 1502 ontving Cristobal Colón als welkomstgeschenk wapens, stoffen en een zak gevuld met een aantal donkere bonen die in de Azteekse samenleving werden gebruikt als betaalmiddel en consumptiegoederen. Het was echter Hernán Cortés die in 1524 als eerste een lading cacao naar Spanje stuurde.

Enkele monniken, mogelijk uit het Piedra-klooster in Zaragoza, voegden er bij aankomst in Spanje of Oaxaca wat suiker, honing en later ook meel aan toe om aan de Spaanse smaak van die tijd te voldoen. En zo werd het zeer populair, eerst onder de dominante klassen (geestelijkheid en adel) en daarna onder het volk.

Ondanks de geheimzinnigheid kwam de chocolade al snel naar andere landen zoals Frankrijk, een van de eerste landen die er kwamen dankzij het huwelijk tussen Luis XIV de Zonnekoning en Maria Teresa van Oostenrijk, die een fan was van deze drank.

De eerste chocoladewinkel werd in de XVII eeuw in Londen opgericht, de eerste chocoladefabriek werd in de XVIII eeuw in de U.S.A. geopend en de eerste fabriek van melkchocoladerepen werd in de XIX eeuw in Zwitserland geopend.

In de XXe eeuw werd chocolade beschouwd als een basisproduct en was het een essentieel onderdeel van het rantsoen voor de troepen tijdens de oorlog. Het werd zelfs in de apotheek verkocht als medicijn. In 1828 vroeg de Nederlandse Coenraad Johannes van Houtent octrooi aan op een nieuwe hydraulische pers. Aanvankelijk wilde hij de kwaliteit van de chocolade testen, maar met de pers kreeg hij de vaste chocolade, met een consistentie die vergelijkbaar is met die van de huidige chocolade. Het waren de eerste chocoladerepen, tot dan toe was het altijd een drank geweest.

De eerste tekenen van de marketing van chocolade voor kinderen dateren uit de jaren 1930. In die tijd werd chocolade algemeen erkend als voedingsstof. Aangezien het gemiddelde gezinsinkomen steeg, zagen de handelaars dit als een kans om de chocolade een fris en jong imago te geven. Dus richtten zij hun ontwerpen en producten op de jeugd, en al snel werd dit een groot succes.

DE TCHOCOLATL O XOCOLATL (BITTERE DRANK OP BASIS VAN CACAO) WERD MEER DAN 2500 JAAR GELEDEN AL GEBRUIKT DOOR DE MAYA'S EN DE AZTEKEN.

Bernard Diaz del Castillo vertelt in zijn Ware Geschiedenis van het Nieuwe Spanje dat tijdens een feest dat Moctezuma aan Hernán Cortés aanbood, de Azteekse keizer, die over een grote variëteit van de meest uitgelezen vruchten beschikte, deze nauwelijks at. Hij gaf de voorkeur aan het in die tijd bekende aftreksel, een drank op basis van cacao, geserveerd in fraaie gouden bekers. In dit geval waren er vijftig grote kannen, gevuld met goede cacao, met zijn schuim. Dat dronk hij, naar men zei om toegang te krijgen tot vrouwen.

De historicus Hughes Branncfrot uit de XIXe eeuw beweert over het cacaopoeder dat de beste zaadkorrels vier nachten lang aan het maanlicht werden blootgesteld. Blijkbaar moesten de mensen die op het land werkten apart van hun vrouwen of concubines slapen om hun passies de vrije loop te laten in de nacht voor het planten. Er werd ook gezegd dat bepaalde mensen werden aangewezen om de seksuele daad te verrichten juist op het moment dat de zaden werden geplant. Madame du Barry serveerde blijkbaar chocolade aan al haar minnaars vóór de seksuele daad. Casanova zelf verklaarde dat chocolade een veel verkwikkender drankje was dan champagne. Het had zo'n positief resultaat dat de Azteekse keizer, zoals we al eerder zeiden, het dronk voordat hij met de concubines naar bed ging.

Maria Teresa uit Oostenrijk had zelfs donkere nakomelingen. Men dacht echter dat dit te wijten was aan haar grote consumptie van chocolade.